We wilden naar Domburg en ontdekten Middelburg.
We kwamen aan op donderdagvoormiddag en hadden het geluk midden in de markt te belanden. Een pannenkoek met spinazie wilden ze voor ons wel opwarmen. Dat maakte hem er echter niet lekkerder op.
Vanwege het bijzondere grondplan had ik eerst wat moeite met oriëntatie. Waar ik normaal nogal snel een plek ‘aanvoel’ was dat bij Middelburg even anders. Door de cirkelvormige straatjes was ik snel het Noorden kwijt. Maar dat was niet lastig, want er is op elke hoek wel iets moois te ontdekken.
Keramiekroute
Ik maak zelf beelden in keramiek. Groot was mijn blijdschap toen ik achter vele ramen sculpturale keramiek ontdekte. Dat bleek een overblijfsel van een project enkele jaren gelden, waar de bewoners gevraagd werd een beeld uit klei voor hun raam te plaatsen. Zo ontstond een mooie keramiekroute waar je nu nog her en der sporen van kan terugvinden.
De abdij
Ja, als je in Middelburg komt, kan je niet voorbij de abdij en haar kerken. Vanuit onze slaapplek De Carper wandelden we doorheen de abdij om bij het centrum te komen, dus we voelden de sfeer in de ochtend, op de middag en ’s avonds. Op een bepaald uur sluit de poort en kan je er niet meer doorheen.
De kruidentuin is klein, maar van een wonderbaarlijke stilte, zo midden in de stad. Ik las ergens dat het spannend was of men nog vrijwilligers zou vinden om de tuin te onderhouden, want de huidige ploeg werd voornamelijk grijzer. Ik zag hier en daar wel een plantje dat niet klopte met het naambordje erbij, maar over het algemeen klopten de bordjes nog heel goed met de plant die er bij stond. Op een bankje zie je een levensgroot beeld van Hans Lipperhey de man die in 1608 de telescoop uitvond in Middelburg.
In de Nieuwe Kerk brachten we wel wat tijd door. Niet omdat die blauwe zeteltjes zo’n heerlijk zicht boden, nee, wij zouden een andere kleur gekozen hebben. Het waren de hele grote kunstwerken die mijn aandacht trokken. Heimwee is de naam van de tentoonstelling van Femke Gerestein, de hele zomer van 2025 te bekijken. Dit las ik over haar werk:
“Mijn werk is een voortdurend onderzoek naar de plek van mijn lichaam op en in de wereld. Aan elk werk gaat een performance vooraf. Anders dan een publiek moment is dit een intiem moment gedeeld door mij met het landschap. Mijn grootformaat gedetailleerde tekeningen en afdrukken (van het lichaam direct op papier) waarin deze momenten worden gevangen kunnen gezien worden als een archief van performance documentatie.”
Het mooie aan haar groot werk is dat je er een reis in maakt. Eerst zie je grote vellen hangen in zachte kleuren. Dan word je oog in de tekening getrokken door een glimps van iets herkenbaar. Is dat nu een hand? Is dat nu een mensenlichaam? Kijk ik nu naar een naakte vrouw terwijl ik in de kerk sta?
Het ontvouwde zich als prachtige poëzie voor mij. Een naakt lichaam dat over de aarde rolt, dat zich al rollend een weg baant doorheen de velden. Zo laat het landschap sporen na op het lichaam en het lichaam laat sporen na in het landschap. Ik was hier.
Ze maakt van deze performance beelden met een drone en gaat die dan mega uitvergroten. Wat dus een soort wazig, onwerkelijk beeld geeft waarin eerst niets lijkt te gebeuren en waar je dan stilaan iets intiems ontwaart.
Aan de andere kant, een andere kerk? Dat was me niet zo duidelijk. Daar was een koor aan het oefenen en de akoestiek maakte dat het prachtig klonk. Ik volgde Jan die intussen een praatje maakte met de man die de kleine tweedehands boekenwinkel daar uitbaatte. We vonden drie boeken van Kader Abdollah die we nog niet hadden. Wat een geluk. En wat een fijn contact met die man, die zichtbaar genoot van zijn vrijwilligersklus.
De Drvkkerij
Wij konden eindeloos verdwalen in deze heerlijke boekhandel. Ruimte om alles uit te stallen, zithoekjes her en der, leuke gadgets, een platenhoek en toch net weer andere boeken dan wat je bij ons vindt. Om er te geraken moet je eerst de toeristische dienst voorbij, het eetcafé door en dan ben je in de winkel. Wat een fijn gebruik van ruimtes en een leuke combinatie. Wij vonden dat weer echt op z’n Nederlands georganiseerd.
Onze slaapplek
Logies De Carper, Singelstraat 7. Een mooi gerestaureerde kamer op het gelijkvloers in een hele mooie straat met oude huizen die allemaal een eigennaam hadden. Annemarie heette ons hartelijk welkom, toonde ook het salon in de gang naast de slaapkamer waar we konden zitten, lezen, thee of koffie drinken. We voelden ons meteen op ons gemak in deze oude herenhuis ruimtes, met houten vloeren, mooi behang en leuke details. Aangezien er maar één raam open kan in de slaapkamer, zo’n guillotine raam, zou ik het niet aanbevelen voor langer dan 2 nachten. Ook omdat je er niet buiten kan en geen keukenfaciliteiten hebt. Maar ongewoon rustig tijdens de nacht en super gezellig om naar de ochtendgeluiden van de straat te luisteren terwijl je rustig wakker wordt. En op een toplocatie. Met mooie douche.
Waar we iets dronken of aten
Middelburg
Cafe Tympaan, Markt 83. Een eerste drankje met zicht op het stadhuis van Middelburg, en op de vele koppels en gezinnen die naar de markt kwamen. Altijd fijn, mensen kijken.
Een broodje bij bakkerij Jan Schrieks, lekker en vers belegd, ideaal als korte stop tijdens de markt-verkenning.
Restaurant IL Senso, ons aangeraden door onze buurvrouw. Anders hadden we dat wellicht gemist, want het restaurant ligt aan een pleintje achterin. Goede keuze voor wie van rust houdt tijdens de maaltijd 😊Want Middelburg is best druk en de terrasjes zitten afgeladen vol. Toch op deze zonnige donderdag 19 juni.
Jells Daily, Lange Delft 99 met zicht op de abdijtoren ‘Lange Jan’ wat leuk is als je kijkt naar je lief Jan en achter hem die toren ziet. Gezellige ontbijtplek met fijne bediening.
Domburg
De Oase, onze favoriete strandbar – zeer wisselende ervaringen. Je moet er niet echt gaan voor het eten, wel voor de algehele ambiance, zicht op zee, boekje lezen vibe. Hoewel het voorgerechtje carpaccio van rode biet met fetacrème de laatste keer wel heel goed smaakte.
Parkeren in Middelburg is ontzettend duur. Onze gastvrouw had een tip gegeven over waar je gratis kon parkeren, dus dat was een meevaller. Wij ons rood VW Upke gaan wegzetten en we wandelen voorbij een fietsenwinkel.
Het weer was zo heerlijk en we wilden straks in Domburg gaan eten, dus waarom niet met de fiets over en weer?
Wij naar binnen en ja, ze verhuurden fietsen en ja, ook elektrische en ja, ook tot morgenmiddag voor de prijs van één dagdeel. Het was al wat later op de dag. We hadden geluk, alsof we al wind mee hadden.
